دل خوشی های کوچک

دلم میخواد یه شب بشینم برات حسابی غر بزنم

ولی انقد خسته ام که هنوز شروع نکرده خوابم میبره

صدالبته دیگه شک دارم به اینکه صدامو بشنوی

یه جوری شده که انگار منی وجود نداره

یه جوری که دیگه دلم نمیخواد حتی حرف بزنم باهات...حرف معمولی

این همه تفاوت...چرا؟

میدونی چیه؟

خر ما از کره گی دم نداشت... شما که بی خیال مایی

منم بی خیال غر زدن میشم

...

نمیفهمم از نتونستنته یا اینکه به قول خودت نمیخوای فرمون دست کسی بدی

نمیفهمم این به قول خودت شرمندگیتو باور کنم یا نه...

چقدر بده این وضعیت...